De maand April is voor rekening van Hans Verloop die voor deze maand fit genoeg is om mee te spelen en te organiseren. Hij wordt vanuit het buitenland nog even ingeseind voor de zekerheid want ja, als je er even uit bent gaat het snel mis met organiseren. Maar, een paar dagen later staat het licht op groen, hij heeft een baan gevonden in Zoetermeer waar we terecht kunnen. Mooie baan waar we nog goede herinneringen aan hebben. Zo hebben we daar ooit Hans nog zien lopen met de golftas op zijn buik en Leen heeft ons daar op hole 1 zijn nieuwe drive geshowd, de fataly horizontaly. Maar dan, met nog een week te gaan, springt het licht op oranje. We kunnen er nog wel terecht maar er zijn geen buggies beschikbaar. Volgens de het secretariaat had hij vergeten wat digitaal papierwerk in te leveren, zelf heeft hij een ander verhaal. Zelf is hij groot voorstander van gemotoriseerd vervoer zet daarom het licht op rood en belt in paniek zijn clubgenoten die lid zijn bij Rozenstein om daar een starttijd vast te leggen. Maar dan komt als een duveltje uit een doosje Leen aan rijden uit het zuiden van Europa. En het duveltje blijkt een reddende engel te zijn en weet in no-time een baan uit zijn hoge hoed te toveren, Waterland. Het licht staat weer op groen om op 19 april te gaan knallen met de groep. Het is een week voor de normale planning maar uitzonderingen zijn toegestaan, Koningsdag is er een van.

Om 8.00 uur ‘s morgens ontvangt Hans de andere 9 spelers met koffie en broodjes om de eerste uren goed door te komen. Vervoer is onderling geregeld, de eerste starttijd staat vast om 10.30 en we spelen in ons licht blauwe tenue. De vaste fotograaf is niet van de partij dus er wordt met een freelance fotograaf gewerkt die al enige tijd meedraait in onze groep. Hij weet dus wat te doen en in welke poses de mannen moeten staan. Als het startschot gegeven is door de eerste speler blijkt voor velen dat Waterland zijn naam eer aan doet en veel ballen de overkant niet halen. De scores zijn matig maar het plezier niet minder. De 19e hole is zoals altijd weer een uitblinker. Tijd om met een biertje en een glas wijn de punten bijeen te tellen en kijken hoe de onderlinge verhoudingen liggen.

Tijdens de prijsuitreiking, overigens zonder prijzen (Hans toch, valt allemaal niet mee hé) blijkt dat Gertjan Minnee als winnaar uit de bus komt met 37 punten. Mooie tweede is Corwin Verhoef met 34 punten. Onze sjoemel commissaris Jan van der Plas, ook net terug uit het Spaanse, op een mooie derde plek met 30 punten. De rest moet het doen met een 2 in de teller. Tijdens de maaltijd zal het fijntjes ter sprake zijn gekomen dat de organisatie hier een steekje heeft laten vallen. De prijswinnaars krijgen de belofte dat de prijzen zo snel mogelijk worden langs gebracht. Waarschijnlijk heeft hij zijn echtgenote hierbij ingeschakeld want de mannen waren nog niet thuis of de prijzen stonden al op de deurmat. Eind goed, al goed.

De volgende aflevering eind mei is voor onze Willem van der Plas. Die heeft een makkie want alles is al geregeld in maart en doorgeschoven naar mei. Alleen nog ff checken Wuls, de rest gaat vanzelf.